Małgorzata Juszczyk
Wychowawca oddziału A
Beata Bujniewicz
Wychowawca oddziału B
Agnieszka Popowicz
Wychowawca oddziału C
Maria Montessori stworzyła koncepcję wychowania i kształcenia dzieci w oparciu o idee nurtu "nowego wychowania". Dzieciństwo według nie to bardzo ważny i niepowtarzalny moment dla kształtowania się osobowość każdego człowieka. W okresie tym bowiem dziecko pełne jest wewnętrzne siły, która sprawia, że jest ono aktywne, zdobywa nowe doświadczenia rozwija się.
W rozwoju psychofizycznym dziecka Maria Montessori wyróżniła trzy charakterystyczne stadia. Dziecko najpierw poznaje siebie. Przeżyte doświadczenia pozwalają mu wyodrębnić własną osobę z otoczenia. Następnie odkrywa środowisko zewnętrzne. Kontakt z przyrodą ożywioną i nieożywioną; stanowi dla niego źródło cennych informacji. W ostatniej fazie rozwojowe aktywność dziecka ukierunkowana jest na kontakt z drugim człowiekiem a także na nabywanie umiejętności niezbędnych do pełnienia ról społecznych. Czas pojawienia się i przebieg opisanych faz zależy od indywidualnych właściwości dziecka, takich jak: absorbująca psychika, okres szczególnej wrażliwości i polaryzacja uwagi.
Absorbująca psychika to cecha, która umożliwia mimowolne uczenie się już od pierwszych miesięcy życia. Niemowlę chłonie całkowicie bezkrytyczni wrażenia docierające ze świata. Przeżyte doświadczenia są bazą, na której tworzy obraz własnej osoby oraz obraz tego, co do niej już nie należy, a c buduje świat zewnętrzny.
Okres szczególnej wrażliwości jest momentem pełnej gotowości dziecka do nabywania określonych umiejętności (np. mowy, chodzenia), bądź zdobywania wiedzy o świecie. Naturalna, wewnętrzna potrzeba wyznacza kierunek aktywności własnej. Dziecko uczy się chętnie, bez wysiłku i bardzo efektywnie.
Polaryzacja uwagi występuje wówczas, gdy uczeń długo i z zaangażowaniem poznaje jeden przedmiot, czynność lub zjawisko. Mająca swoje źródła w ciekawości świata samodzielna aktywność sprawia, że dziecko poznaje go w sposób wnikliwy i dokładny.
Proces dojrzewania zależy jednak nie tylko od zadatków wewnętrznych, ale także od środowiska, w którym dziecko przebywa. Tworzenie optymalnych dla rozwoju dziecka warunków zewnętrznych to podstawowe zadanie nauczyciela. We właściwie przygotowanym otoczeniu dziecko:
Materiał ten jest zgrupowany w czterech podstawowych kategoriach:
Cechą charakterystyczną klas prowadzonych metodą M. Montessori jest niejednorodność przebywających w nich uczniów. Do jednej klasy uczęszczają dzieci będące w różnym wieku, na różnych etapach rozwoju. W takiej grupie dziecko ma sposobność pomagania innym i akceptowania ich odmienności.